عروسک پلاستیکی کرگدن (Rhinocerotidae) سایز کوچک

کَرگَدَن

کرگدن‌ها جانورانی پستاندار از راستهٔ تک‌سُم‌سانان هستند. اکنون تنها پنج گونه کرگدن در جهان باقی‌مانده‌است.

این جانوران با وجود گیاه‌خوار بودن، گاهی جانوران خطرناکی هستند. در هندوستان و نپال تعداد سالانه حمه و آسیب‌رسانی کرگدن‌ها به انسان بیش از ببر‌ها و پلنگ‌ها است. این جانوران بزرگ ۲/۵ تا ۳/۲ متر طول و وزنی در حدود ۱/۵ تا ۲/۱ تن وزن دارند و پس از فیل، دومین جانور سنگین‌وزن خشکی می‌باشند.

کرگدن‌ها به خاطر شاخشان جهت استفادهٔ تزئینی و استفاده در روش‌های طب سنتی و به صورت غیرقانونی شکار می‌شوند. این موضوع بعضی گونه‌های آن را در معرض خطر انقراض گذاشته‌است. بر پایه‌گذارش سازمان بین‌المللی حفاظت از محیط زیست، نسل کرگدن سیاه غرب آفریقا منقرض‌شده و سرنوشت مشابهی در انتظار کرگدن سفید شمالی است.

کرگدن‌ها با تمام پستانداران شاخ‌دار فرق دارند، چون شاخ آن‌ها بالای سرشان نیست، بلکه نزدیک نوک بینی‌شان است. تعداد شاخ‌ها یک یا دو عدد است و این شاخ‌ها مانند شاخ گاو یا شاخ گوزن نیستند، بلکه از موهای کلفت و به هم فشرده تشکیل شده‌است. تغذیه کرگدن‌ها عموماً از علف و برگ‌ها بوده و در رودهٔ بزرگ آن‌ها تخمیر غذا انجام می‌شود.با وجود اندازه بزرگ این جانوران اندازهٔ مغز کرگدن‌ها کوچک است و ۴۰۰ تا ۶۰۰ گرم وزن دارد.

گونه‌های کرگدن امروزه بومی آفریقای سیاه، جنوب آسیا و جنوب شرق آسیا هستند و در چمنزارها و جنگل‌های مناطق گرمسیری زندگی می‌کنند و همیشه در نزدیکی آب‌اند، زیرا نیاز دارند که هر روز آب بخورند و از غلتیدن در گِل هم لذت می‌برند. این جانوران فقط گیاه می‌خورند. کرگدن‌ها حس شنوایی و بویایی خوبی دارند ولی دیدشان ضعیف است.

کرگدن‌ها با وجود پوست کلفتشان، گرفتار کنه‌ها و انگل‌های دیگر می‌شوند. بیشتر وقت‌ها می‌توان آن‌ها را با پرنده‌ها دید، که با خوردن این آفت‌ها به کرگدن‌ها کمک می‌کنند. ممکن است گربه‌سانان بزرگ مثل ببر و پلنگ، بچه کرگدن‌ها را شکار کنند، ولی تنها دشمن کرگدن بالغ، انسان است.