گاندو
به گاندو در ایران، «تمساح ایرانی» نیز گفته میشود. زیستگاه اصلی این تمساح ۳۸۰ هزار هکتار مساحت دارد که بخشی از آن در شهرستان دشتیاری و بخش دیگر آن در شهرستان راسک قرار دارد. این مناطق با نام منطقهٔ حفاظت شدهٔ گاندو تحت حفاظت سازمان محیط زیست ایران قرار دارند. بیشتر این تمساحها در برکههای میان راسک و باهوکلات و باتلاقهای دلگان و کلانی (در جنوب بلوچستان) متمرکز هستند. تعداد این گونه در ایران حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ رأس برآورد میشود. در گذشتههای دور قلمرو زیستی این تمساح تا سواحل جنوب عراق نیز امتداد داشتهاست.
در این منطقه رابطه مردم بومی با گاندوها بسیار خوب است. از آسیب رساندن به گاندوها خودداری میکنند و حتی در زمان خشکسالی برای انتقال گاندوها از برکههای خشک شده به برکههای پرآبتر و تأمین غذای گاندوها اقدام میکنند. در نتیجه خطری از ناحیه انسان گاندوها را تهدید نمیکند و تاکنون شکار این حیوان در ایران مشاهده نشدهاست.
مشکل اصلی گاندو در این منطقه خشکسالی و کمآبی است که پناهگاه و غذای گاندوها را از آنها میگیرد. به ویژه نوزادان گاندوها که به بیآبی و گرما حساسترند و همچنین در معرض خطر حمله حیوانات دیگر مثل پرندگان شکاری، مرغان ماهیخوار، بزمجه، سگ، روباه و شغال قرار دارند.
- - نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.
- - لطفا دیدگاهتان تا حد امکان مربوط به مطلب باشد.
- - لطفا فارسی بنویسید.
- - میخواهید عکس خودتان کنار نظرتان باشد؟ به gravatar.com بروید و عکستان را اضافه کنید.
- - نظرات شما بعد از تایید مدیریت منتشر خواهد شد